امروز در دانشکده، کارگاه سازمان ملل متحد، مدیریت سوانح و تغییرات اقلیم برگزار شد؛ استقبال خوب بود و تقریبا تمام سالن پر شده بود.
موضوع سخنرانی ای که توسط دکتر شبستری (ریاست دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور انسان دوستانه (اوچا) در تهران) صورت گرفت، از این قرار بود که Climate Change (تغییرات اقلیمی) علاوه بر اینکه سبب وقوع طوفان، سیل و... می شوند، آثار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زیادی را نیز موجب می گردند. بدین ترتیب که مثلا پس از وقوع سیل یا طوفان، جابه جایی مردم (اغلب از شهر به روستا) را داریم که این مهاجران معمولا در حاشیه شهرها اقامت می کنند و مشکلات زیادی را برای دولت ایجاد می نمایند....
بدین ترتیب در اثر این مهاجرتها، روز به روز بر جمعیت شهر نشین افزوده می شود، مثلا در پیش بینی شده که در بنگلادش، تا سال 2020، 50 درصد مردم شهر نشین خواهند شد. هر ساله 20 میلیون هکتار جنگل از بین می رود و .... و به طور کلی بشریت با بحران در مقیاس جهانی روبه روست.
سخنران بعدی، خانم دکتر تحویلداری (کارشناس دفتر نمایندگی اوچا)، درباره اهداف توسعه هزاره بحث نمود و اشاره کرد که در تمام این اهداف و آرمان ها، توجه به بحث مدیریت سوانح لازم و ضروری است. این آرمانهای هشت گانه عبارتند از
1- ریشه کن کردن گرسنگی و فقر شدید
2- محقق ساختن آموزش ابتدایی همگانی
3- ارتقاء برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان
4- کم کردن میزان مرگ و میر کودکان
5- بهبود بهداشت مادران
6- مبارزه با گسترش بیماری ایدز و ویروس آن، مالاریا و سایر بیماری ها
7- حصول اطمینان از پایداری محیط زیست
8- ایجاد مشارکتی جهانی برای توسعه
توجه به بحث مدیریت بحران در رسیدن به این اهداف و آرمانها، سبب صرفه جویی در هزینه ها شده و رابطه مستقیمی با تک تک این آرمانها دارد. بهطور کلی اگر سرمایه گذاری بیشتری بر روی مدیریت بحران و به ویژه فازهای آمادگی و پیشگیری صورت گیرد، به افزایش توسعه می رسیم....
